Σοφός δέν είμαι
φίλος της σοφίας, δέ θα τό ‘λεγα·
ένας κοινός θνητός μονάχα θά ‘μαι
που λέξεις ανορθόγραφα σου γράφω
αναρωτιέμαι κι ίδια απαντώ
πολύ παλιό το θέμα των καιρών
γενεών και γενεών,
ποιός τη ζωή μου εξουσιάζει
ποιός δημόσιος κατήγορος διλήμματα μου βάζει;
Ποιός εναγωνίως και ματαίως προσπαθεί
την πορεία του τυχαίου να προβλέψει
την αντίδρασή μου με φοβέρες να ελέγξει
του χάους θεωρία ν’ ανατρέψει
μ’ αυτό της εξουσίας παίγνιον
αρρώστων εγκεφάλων λογοπαίγνιον;
Κι αν οι «τίποτα» εγένοντο θεοί
σκυμμένοι πάνω σε «χοντρά λογιστικά βιβλία»,
(αυτοί που προσκυνάτε σείς
οι κολλασμένοι επί γής)
ας προβλέψουν και την πτώση τους,
στο πέταγμα της πρώτης πεταλούδας.
vgiannelakis 